ΑUSTRALIA…ΑΠΟ ΤΟΝ «ΟΜΙΛΟ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ»….Μύρισε Κρήτη η Κοινότητα

Από τα μουσικά χρώματα, τα ήθη κι έθιμα

και τις παραδόσεις της Κρήτης πλημμύρισε

την Κυριακή  29 Απριλίου 2012 η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινό-

τητα ΝΝΟ.

Ο Μιχάλης Πλατύρραχος κι ο Όμιλος Κρητικής Παράδοσης παρουσίασαν, στο πλαίσιο

του 30ού Ελληνικού Φεστιβάλ Σίδνεϊ, ηθογραφικά στοιχεία του κρητικού πολιτισμού παλαιότερων εποχών, τις αντιλήψεις και τις αξίες των παλιότερων γενεών, και μας έφεραν πιο κοντά στις «Παραδόσεις της πατρίδας μας».

Δεν ήταν μια απλή μουσική παρουσίαση τραγουδιών μιας άλλης εποχής, αλλά μέσα από την αφήγηση, τη μουσική, το τραγούδι και το χορό έγινε μία προσπάθεια αναβίωσης και σωστής προβολής της ζωής των παλαιότερων γενεών.

 «Μία αυθεντική παρουσίασητων αξιών, ηθών και εθίμων που σημάδεψαν την πορεία και παρουσία των προγόνων μας προσδίδοντας την πραγματική διάσταση στα πιστεύω και

στις αντιλήψεις των κατοίκων της παλαιάς Κρήτης στην καθημερινή τους ζωή και στις λαϊκές ασχολίες», όπως τόνισε ο Μιχάλης Πλατύρραχος.

Τόσο το περιεχόμενο, όσο κι η επιμέλεια κι η παρουσίαση των μουσικών και χορευτικών θεμάτων ήταν εξόχως ποιοτικά και κατάφεραν να δώσουν το στίγμα των συνηθειών και των αντιλήψεων των παλιότερων.

 Βοήθησε σ’ αυτό κι ο πρόλογος που έκανε πριν από κάθε τραγούδι ο Μιχάλης Πλατύρραχος, επεξηγώντας κι εμπλουτίζοντάς το με χρήσιμα στοιχεία και πληροφορίες.

Στο λυράκι, την κρητική λύρα, το τραγούδι, την αφήγηση, την επιμέλεια και την παρουσίαση ήτανο Μιχάλης Πλατύρραχος.

 Στο κρητικό λαούτο, στο νησιώτικο λαούτο και στο σολιστικό ήταν ο Κώστας Πλατύρραχος, στο κρητικό λαούτο, στο νησιώτικο λαούτο και στο τέμπο ο Μανώλης Καραγεωργίου, στο μπάσο, στην ακουστική κιθάρα και στα πλήκτρα ο Άγγελος Γάτσος και στο νταούλι και

στο τουμπερλέκι ο Θανάσης Νάτσικας.

Χόρεψε το χορευτικό συγκρότημα Ομίλου Κρητικής Παράδοσης «Οι Κουρήτες».

Οι συντελεστές κέρδισαν δίκαια το χειροκρότημα των παρευρισκόμενων κι ελπίζουμε να επαναληφθεί σύντομα η ίδια ή ανάλογη προσπάθεια.

 Συγχαρητήρια στον Μιχάλη Πλατύρραχο και στον Όμιλο Κρητικής Παράδοσης γιατί κρατάνε ψηλά τη σημαία των παραδόσεων και της ελληνικότητάς μας.

Από το χθες για το αύριο

Προλογίζοντας την συναυλία, ο Μιχάλης Πλατύρραχος, εξήγησε τους λόγους που τον οδήγησαν να παρουσιάσει τις «Παραδόσεις της πατρίδας μας»:

«Στις μέρες μας, δεν μπορώ να μείνω ασυγκίνητος, όταν διαπιστώνω πως η πλούσια παράδοση της Κρήτης που μπολιάστηκε μέσα μας, χάνεται από γύρω μας και σβήνει, για να επικρατήσουν ανούσια, ξεδιάντροπα, εισαγόμενα έθιμα σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής», τόνισε. «Ασπάζομαι τον αξέχαστο δάσκαλο της κρητικής μουσικής, τον αείμνηστο Κώστα Μουντάκη, που έλεγε «ευθύνη να ‘σαι Κρητικός».

 Αυτή η ευθύνη με οδήγησε απόψε (σ.σ. την Κυριακή) σ’ αυτό το αφιέρωμα, να σκεφτώ πως

δεν έχουμε το δικαίωμα να στερήσουμε το διαβατήριο προς την αθανασία, των κοσμοζηλεμένων παραδόσεων και εθίμων, που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας.

Σαν γόνος της Κρήτης κουβαλώ μια σπουδαία κληρονομιά και στοχεύω να βοηθήσω

στο βαθμό που μου επιτρέπουν οι γνώσεις μου να διατηρηθεί η παράδοση του λαού

μας», σημείωσε λίγο αργότερα ο Μιχάλης Πλατύρραχος.

 Και λίγο αργότερα προσδιόρισε επακριβώς τους στόχους του: «Η εκδήλωση θα έχει εκπληρώσει το στόχο της μονάχα όταν η ανάγκη της επιστροφής στις ρίζες έχει συνηδειτοποιηθεί από το ακροατήριο.

Αυτό το μήνυμα επιχειρεί να περάσει η εκδήλωση.

Να καταβάλλει όλους με ένα συναίσθημα ευθύνης για την διατήρηση της ελληνικότητάς μας, της ορθόδοξης πίστης μας, και την μεταχείρηση της ελληνικής γλώσσας στα σπίτια μας με τα παιδιά και τα εγγόνια μας, σφυρηλατώντας έτσι τις σχέσεις και τους δεσμούς μας με τον τόπο μας

για να ακολουθήσουν και στην συνέχεια τον ίδιο δρόμο οι επόμενες αυστραλογεννημένες γενιές».

Για να συμπληρώσει μετά: «Οι επαναστατικές μας προθέσεις σήμερα είναι για την ελευθερία της αδούλωτης ελληνικής ψυχής ενάντια στον πολιτιστικό μας θάνατο.

 Έτσι και χάσουμε την ταυτότητα και ιδιαιτερότητα που μας διακρίνει σαν Έλληνες τελειώσαμε.

Παλεύουμε σήμερα τον δικό μας Τούρκο κατακτητή, τον δικό μας Χίτλερ, όχι υπερασπίζοντας τα πάτρια εδάφη ή διεκδικώντας την ελευθερία του γένους, αλλά υπερασπίζοντας τις αιώνιες αξίες των προγόνων μας, που τόσο απειλητικά θέλουν να εξαφανίσουν ξενόφερτα στοιχεία της δυτικής επίδρασης».

Στη συνέχεια ο Μιχάλης Πλατύρραχος έδωσε το στίγμα των προσπαθειών του Ομίλου Κρητικής Παράδοσης. «Σ’ αυτή την δύσκολη τυποποιημένη εποχή του ατομικισμού όπου επικρατεί το πνεύμα της αλλοτρίωσης ηθών και αρετών προβάλλει η ανάγκη να εντοπιστούν εκείνες οι γνήσιες και αυθεντικές αξίες και αρχές που θα αντέχουν για πάντα στο χρόνο και που προάγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική πρόοδο.

 Κι εδώ ευτυχώς, η πλούσια παράδοση του τόπου μας είναι αυτή που πρώτη δίνει προτάσεις: ανθρωπιά, φιλότιμο, λεβεντιά, πρεπιά, αγαθοσύνη, μεράκι.

Μεταδίδοντας λοιπόν αυτές τις αξίες, πέραν από χορούς και τραγούδια, ο Όμιλος

Κρητικής Παράδοσης, δεν λησμονεί τις πολιτισμικές αυτές αξίες, σέβεται και εκτε-

λεί το χρέος, του παραδειγματισμού των παλαιοτέρων.

Αυτό το παράδειγμα, μέσα σε ένα κόσμο αλληλεγγύης ακολουθεί ο Όμιλος Κρητικής Παράδοσης, με ιδανικά και προσδοκίες, διότι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, η σημερινή, έχει ανάγκη την αλληλοκατανόηση και τη συστράτευση για μια ζωή πιο ποιοτική και πιο ανθρώπινη».

Επίλογος

Στον επίλογο της συναυλίας ο Μιχάλης Πλατύρραχος προέτρεψε σε ουσιαστική και ποιοτική προβολή των παραδόσεων. «Με την παράδοση μεταδίδονται ιστορήματα, θρύλοι, έθιμα, ηθικές αντιλήψεις, άσματα, πνευματικά αγαθά και γενικότερα τρόπος ζωής και συμπεριφοράς.

H μνήμη χρειάζεται για να καταλάβουμε ποιοί είμαστε από πού ήρθαμε και πώς ζούσαν το τίμιο, το όμορφο, το εκλεκτό οι πρόγονοί μας.

 Αυτός ο αγώνας για τα ιδανικά δεν είναι απλώς μία αναδρομή, αλλά κι ένα χρέος προς την

ανθρώπινη ολότητα, μια δημιουργική καρτερία προς τον άνθρωπο του κάθε παρόντος, μία επική δικαίωση της πνευματικής του παρουσίας.

 Αυτό το χρέος κάνει τον άνθρωπο να στρέφεται στο παρελθόν με σεβασμό, ευλάβεια, με πνευματικό δέος και με απόλυτη βεβαιότητα για το μέλλον», τόνισε. «Ο δρόμος της επιτυχίας είναι η υπευθυνότητα και η καταφυγή στις πηγές.

Οι πηγές αυτές είναι αστείρευτες, διαχρονικές και σε αμοίβουν με ποικιλόμορφες εμπνεύσεις»,

σημείωσε λίγο αργότερα.

 Και πρόσθεσε πως «η φροντίδα κι η επιμονή στη γνησιότητα και την αυθεντικότητα των παραδοσιακών αντικειμένων, η πίστη ότι η κρητική πολιτιστική κληρονομιά περικλείει ανεκτίμητους θυσαυρούς, η μέριμνα για τη διατήρηση της ελληνικής αλλά και της τοπικής κρητικής μας ταυτότητας, η ανάγκη αναζωογόνησης του κρητικού πνεύματος και στοιχείου,

η τόνωση και η ανανέωση της ιστορικής μας μνήμης, είναι οι βασικές αρχές» που τον κρατούν στις επάλξεις για 18 χρόνια.

Έκλεισε την παρουσίαση της πραγματικά ποιοτικής συναυλίας που ετοίμασε με τους συνεργάτες του τονίζοντας: «Κάτω από την εκτυφλωτική λάμψη και το πολύχρωμο φως του παλαιού ελληνικού και κρητικού πολιτισμού δρω, με λάβαρο τα όσια και τα ιερά του λαού μας, και με πάναγνο κρητικό αίσθημα κι ενωτικό πνεύμα»...

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΛΑΤΥΡΡΑΧΟΥ

ΣΤΟΝ «ΚΟΣΜΟ» της Αυστραλίας στον Παναγιώτη Νικολάου

 

Από τη στιγμή

που άνοιξα

τα μάτια μου

άκουγα τη λαλιά

της Κρήτης

Όλοι αναγνωρίζουν την αξία των παραδόσεων και την αναγκαιότητα να διατηρηθούν ζωντανές.

Ο Μιχάλης Πλατύρραχος δεν μένει στα λόγια, αλλά πρωτοστατεί στην προσπάθεια αυτή.

Άλλοτε σαν λυράρης, άλλοτε σαν δάσκαλος μουσικής και χορού, πάντα όμως σαν γνήσιο τέκνο

της Κρήτης.

Μπορεί να γεννήθηκε και να μεγάλωσε στο Σίδνεϊ, όμως η καρδιά και το μυαλό του είναι γεμάτα

από την γη των προγόνων του, τη λεβεντογέννα Κρήτη, για την οποία μας λέει ότι «από τη στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου άκουγα τη λαλιά της».

Την Κυριακή (στις 18:00 στο κτίριο της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας ΝΝΟ στο Λακέμπα)

θα μας ταξιδέψει μέσα από τις παραδόσεις με μια συναυλία που έχει στόχο να προσελκύσει

τις παλαιότερες γενιές και να δείξει στις νεώτερες τους πολιτιστικούς θησαυρούς της Ελλάδας, τα ήθη κι έθιμα που έχουν χαθεί στο χρόνο ή που τείνουν να εκλείψουν σήμερα. «Ο ΚΟΣΜΟΣ» φιλοξενεί σήμερα με χαρά τον Μιχάλη Πλατύρραχο, ο οποίος παραμένει ενεργός στις επάλξεις για την διατήρηση της γλώσσας, της μουσικής και των παραδόσεών μας.

Μιχάλη, θα μας παρουσιάσεις την Κυριακή 29 Απριλίου στο κτίριο της Ελληνικής

Ορθόδοξης Κοινότητας ΝΝΟ τις ‘Παραδόσεις της πατρίδας μας’ Ποια είναι η φιλοδοξία σου;

«Με τη συναυλία ‘Παραδόσεις της πατρίδας μας’ θέλουμε μέσα σ’ αυτήν την τυποποιημένη εποχή που πάει να μας επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση να προβάλλουμε κάποιες αξίες του

λαού μας που προάγουν την αξιοπρέπεια και την αξία του ανθρώπου.

Θα παρουσιάσουμε μία εκδήλωση που προάγει ήθη κι έθιμα, αντιλήψεις, πιστεύω και παραδόσεις που ήταν συνυφασμένα με τη ζωή των παλιαιότερων.

Τότε οι άνθρωποι ζούσαν διαφορετικά από σήμερα, είχαν ανάγκη τα βασικά είδη για την

επιβίωσή τους ενώ σήμερα τα έχουμε όλα.

 Ακόμη και για το ψωμί, για παράδειγμα, υπήρχαν συγκεκριμένα εθιμοτυπικά και τελετουργικά που ακολουθούσαν για την παρασκευή, το ζύμωμα και το ξεφούρνισμά του.

Σε κάθε δραστηριότητα, στις εκδηλώσεις και σε κάθε έκφραση της ζωής τους υπήρχαν ήθη, έθιμα, τραγούδια και μαντινάδες.

Αυτά θα παρουσιάσουμε.

Υπάρχει π.χ. ένα τραγούδι που χρονολογείται από το 1860 κι αποκαλείται ‘Ο χορός της λευτεριάς’.

 Το τραγουδούσαν οι προπάτορές μας και μ’ αυτό σμίλευαν το φρόνημά τους επί Τουρκοκρατίας.

Αποκαλείται επίσης και Θούρειος των Κρητών.

Μέσα από αυτά τα τραγούδια, τους στίχους και τη μουσική αποκαλύπτονται πολλά για τον τρόπο ζωής και τις αντιλήψεις των ανθρώπων αυτών».

Πρόκειται δηλαδή για μία συναυλία που ξεπερνά τα όρια της απλής διασκέδασης.

«Η συναυλία προσεγγίζει ένα άλλο είδος ψυχαγωγίας.

Είναι επιμορφωτική κι ο κόσμος θα έλθει για να μάθει και για να εκτιμήσει κάποια πράγματα που δεν του δίνεται η ευκαιρία να τα έχει στην αντίληψή του καθημερινά.

Να δεχθεί κάποια μουσικά ακούσματα από την παράδοση του τόπου μας.

Στην Κρήτη όλοι νομίζουν ότι είναι τέσσερις οι χοροί μας, ενώ είναι πάνω από τριάντα.

Γιατί υπήρχαν κι οι τοπικοί χοροί.

Οι παγκρήτιοι χοροί, αυτοί που ήταν διαδεδομένοι σε όλο το νησί ήταν οι τέσσερις.

Από εκεί και πέρα όμως υπήρχαν κι οι κατά τόπους και χωριά χοροί.

Στην εκδήλωση της Κυριακής θα παρουσιάσουμε τον χορό των Κουρητών, τον τριζάλη, που είχε δηλαδή τρία ζάλακι όχι πέντε όπως έχει ο πεντοζάλης.

Είναι ένας χορός που έβγαλαν οι γυναίκες σε αντίπραξη προς τους άνδρες κι ονομάζεται επίσης κουρουτιανός χορός».

Μίλησέ μας για τους συνεργάτες σου στη

συναυλία αυτή.

«Στόχος μου και στόχος του Συλλόγου που ίδρυσα κι υπηρετώ, του Ομίλου Κρητικής Παράδοσης, είναι να βγάλει άξιους μουσικούς των παραδοσιακών οργάνων.

Στη συναυλία ‘Παραδόσεις της πατρίδας μας’ θα με συνοδεύσουν μαθητές μου.

 Δύο παιδιά, ο Κώστας Πλατύρραχος κι ο Μανώλης Καραγεωργίου, τα οποία έχουν μάθει

το λαούτο από μένα.

 Θα πλαισιώσει αυτό το μουσικό σχήμα με το μπάσο του ένας εξαίρετος μουσικός της παροικίας μας, ο Απόστολος Γάτσος, καθώς κι ένα παιδί ποντιακής καταγωγής, ο Θανάσης Νάτσικας,

στο νταούλι.

Τέλος, θα υπάρχει αφήγηση ανάμεσα στα τραγούδια, ώστε να εξιστορηθεί ο τρόπος ζωής και το περιεχόμενο του τραγουδιού που θα ακουσθεί στη συνέχεια».

Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο μουσικό σου

επίτευγμα;

«Διδάσκω μουσική και κρητικούς χορούς κι έχω δημιουργήσει μουσικά και χορευτικά

συγκροτήματα, τα οποία πλαισιώνουν άτομα μη κρητικής καταγωγής.

 Άνθρωποι που δεν έχουν μεγάλη σχέση με την Κρήτη αλλά έχουν μάθει τους ρυθμούς και τα μοτίβα της

Κρήτης χάρις σε αυτές τις δραστηριότητές μου.

 Αυτό θεωρώ πως είναι και το κύριο επιτευγμά μου, δηλαδή ότι έχουν πλαισιώσει την προσπάθεια και το έργο μου άτομαμη κρητικής καταγωγής.

 Ο Μανώλης Καραγεωργίου που θα παίξει λαούτο την Κυριακή δεν είναι Κρητικός, είναι Καλύμνιος.

Ξεκίνησε μαζί μου το 2009.

Μέσα σε τρία χρόνια είναι έτοιμος να σταθεί δίπλα στον δάσκαλό του στο πάλκο.

 Πρέπει να δίνουμε τις ευκαιρίες στα νέα παιδιά για να έχουμε ελπίδες ότι θα αντέξουμε».

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην κρητική μουσική;

«Η κρητική μουσική σήμερα έχει αποκτήσει πολλούς θαυμαστές αλλά και πολλές

τάσεις.

Υπάρχει το παραδοσιακό, το ατόφιο, το οποίο θα παρουσιάσουμε την Κυριακή.

Υπάρχει επίσης το νέο κύμα, το οποίο εκφράζει τη μουσική με ηλεκτρονικά όργανα.

Θεωρώ πως αυτή η τάση έχει χάσει το ιδιαίτερο χρώμα της μουσικής μας.

 Πάντως,υπάρχει αυτή η κόντρα στην Κρήτη σήμερα.

Ορισμένοι το θεωρούν εξέλιξη, κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι χάνεται η ιδιαιτερότητα

μιας παραδοσιακής μουσικής, η οποία δεν αποκαλύπτεται γιατί έχει αλλάξει ρεύμα.

Βέβαια, αυτό συνέβαινε και παλιότερα.

Ο Νίκος Ξυλούρης πήρε αυτόν τον δρόμο κι έβγαλε μέσα από ένα έντεχνο κύμα τη μου-

σική.

Έβαλε τη λύρα σε άλλα ρεύματα κι αυτό είχε αποδοχή από τον κόσμο.

 Ακούσθηκε όχι μόνο ο ίδιος αλλά κι η Κρήτη».

Εσύ ποιον δρόμο προτιμάς; Ποιο είναι το

όνειρό σου;

«Πιστεύω πως καθετί μπορεί να γίνει σωστά και να έχει την ευρύτερη αποδοχή

μιας κοινωνίας - όχι μόνο Ελλήνων - με τη σύναξη κι άλλων οργάνων, αλλά εξαρτάται

από τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αυτό.

Έχω μεγάλη αγάπη για την μουσική μας, γνωρίζω ότι έχει δυναμική και θέλω να

εξαπλωθεί.

 Όνειρό μου μελλοντικά είναι να αποδώσει τις μελωδίες της κρητικής μουσι-

κής μία συμφωνική ορχήστρα σε έναν μεγάλο χώρο, όπως είναι το Town Hall. Πρώ-

τα όμως πρέπει να γίνει η καταγραφή της μουσικής μας σε παρτιτούρες, κάτι που δεν

έχει συμβεί μέχρι σήμερα.

Δεν υπάρχουν παρτιτούρες για την κρητική παραδοσιακή μουσική, παρά μόνο μία βυζαντινή σημειογραφία που διέσωσε ένας λαογράφος.

 Πρόκειται για ένα μεγάλο, πρωτοφανές έργο το οποίο δεν έχει γίνει ακόμη.

Όνειρό μου είναι να αποδοθεί ορχηστρικά, συναυλιακά, σε έναν μεγάλο χώρο η κρητική παραδο-

σιακή μουσική.

 Με πρωτεύοντα ρόλο στα παραδοσιακά όργανα της Κρήτης.

 Λύρα και λαούτο στην πρώτη γραμμή, πλαισιωμένα

από τα άλλα όργανα.

Έτσι από τα καφενεία των κρητικών χωριών θα μπουν στα μεγάλα

σαλόνια…. Είναι το όνειρό μου».

Υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη καλλιτέχνες που σε εμπνέουν;

«Ορισμένοι από τους σύγχρονους εκφραστές της κρητικής μουσικής έχουν πάρει έναν δρόμο που δεν αντανακλά την έκφραση και το ύφος που με εκφράζει.

Ορισμένοι όμως έχουν κρατήσει την γραμμή που πρέπει.

 Εκτιμώ και σέβομαι την προσπάθεια που κάνει ένα παιδί στην ανατολική Κρήτη,

ο Δημήτρης Σγουρός, γιατί δρα κι εκφράζεται με τον τρόπο που εκφράζομαι κι εγώ.

Δηλαδή, ερευνά το υλικό και φέρνει στο φως κάποια ακούσματα και τραγούδια που έχουν χαθεί. Αυτό θέλω κι εγώ.

Προσωπικά αναβιώνω όχι μόνο τον παλιό τρόπο ζωής, αλλά τα τραγούδια που έλεγαν οι παλιοί.

Δεν είμαι συνθέτης, δεν γράφω τραγούδια κι ούτε είμαι επαγγελματίας μουσικός.

Είμαι μεσίτης κι η ενασχόλησή μου με την μουσική είναι από μεράκι κι αγάπη.

Το καλό με την τεχνολογία είναι ότι μπορώ να ενημερώνομαι άμεσα για όσα συμβαίνουν στα

μουσικά δρώμενα της Κρήτης».

Μίλησέ μας για σένα. Κουβαλάς την Κρήτη μέσα σου παρότι γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Σίδνεϊ.

«Είμαι παιδί πρώτης γενιάς Ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία.

 Κι οι δύο γονείς μου κατάγονται από το Ρέθυμνο της Κρήτης, εγώ γεννήθηκα στο Σίδνεϊ. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον με έντονες κρητικές συνήθειες και συνείδηση κι αυτό με έκανε να

αγαπήσω και να ασχοληθώ με τα κληροδοτήματα του κρητικού λαού.

 Δεν γεννήθηκα στην Κρήτη, αλλά από τη στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου άκουγα τη λαλιά της. Με ανάθρεψε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου, η Παρασκιώ, κι άκουγα συνεχώς τη λαλιά της Κρήτης καθώς μεγάλωνα.

Δεν έζησα στην Κρήτη, δεν έχω βιώματα από την Κρήτη, απλά χάρις σ’ αυτήν ιερή - για μένα - φυσιογνωμία της γιαγιάς μου γεύθηκα ερεθίσματα.

 Φυσικά με επηρέασε κι η ενασχόληση του πατέρα μου, Οδυσσέα, με τα δρώμενα των εδώ κρητικών συλλόγων.

 Πήρα τα ερεθίσματα εκείνα που με έκαναν στη συνέχεια να τραγουδώ, να χορεύω και να εκφράζομαι κρητικά».

Πως ξεκίνησες να παίζεις μουσική;

«Σε ηλικία 10 χρονών ζήτησα από τον πατέρα μου μια λύρα, η οποία ήλθε από την

Κρήτη.

Από τότε ξεκίνησα να παίζω μουσική και συνεχίζω για 25 χρόνια περίπου.

Στην αρχή με βοήθησε ο Σοφοκλής Σφακιανάκης, ο οποίος μου έδειξε τα πρώτα μαθήματα στις τρεις-τέσσερις φορές που είχε έλθει τότε στο σπίτι μου.

Μετά συνέχισα μόνος μου, με το αυτί και η βοήθεια του θεού έφερε όλα τα υπόλοιπα.

 Θυμάμαι πως περίμενα μικρό παιδί να έλθουν καλλιτέχνες

από την Κρήτη.

Τότε έρχονταν μόνο μία φορά τον χρόνο, κάθε Μάη στους εορτασμούς για την Μάχη της Κρήτης.

Είχε έλθει το 1988 ο Σπύρος Σηφογιωργάκης και την επόμενη χρονιά ο αείμνηστος, ο μεγάλος

Κώστας Μουντάκης.

 Σήμερα θεωρούνται ογκόλιθοι, ιερά τέρατα της κρητικής μουσικής κι είχα την τιμή και την τύχη να πάρω μαθήματα κι από τους δύο.

Τα μαθήματα αυτά είναι βιντεοσκοπημένα κι από τότε με συντροφεύουν.

 Τα είχα πάντοτε βάσεις και στήριγμα για την περαιτέρω πορεία μου.

Από τότε συνέχισα μόνος μου».

Μιλάς πολύ καλά ελληνικά παρότι είσαι Αυστραλογεννημένος.

«Οφείλεται στον πατέρα μου.

Όταν πήγα στο σχολείο 5 χρονών δεν μιλούσα καθόλου αγγλικά γιατί η μητρική μου γλώσσα

είναι τα ελληνικά, παρότι γεννήθηκα εδώ.

Αυτό οφείλεται στην οικογένεια, στην ανατροφή.

Ο πατέρας μου ήταν και δάσκαλος απογευματινών σχολείων.

Το πρώτο πράγμα που αντιλήφθηκα όταν άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο ήταν αυτή του η προσπάθεια να μεταλαμπαδεύσει την ελληνική γλώσσα στη νέα γενιά.

Το έκανε αυτό για 18 χρόνια και ένιωσα το έργο του.

 Δύο χρόνια αφού σταμάτησε ξεκίνησα εγώ την μουσικο- χορευτική σχολή.

 Πήρα την σκυτάλη, αλλά δεν μαθαίνω τη γλώσσα στα παιδιά αλλά τη

μουσική και τους χορούς.

Σήμερα οι παπούδες κι οι γιαγιάδες μιλούν στα εγγόνια τους στα αγγλικά.

Σπαράζει η καρδιά μου.

Δυστυχώς, αυτό είναι το πρόβλημά μας, ότι έχουμε χάσει τη γλώσσα μας.

 Κι όταν συμβαίνει αυτό χάνονται και κάποιοι θησαυροί που με την αγγλική

γλώσσα δεν πρόκειται να τους ξαναβρούμε.

Στόχος της μεθαυριανής εκδήλωσης είναι να συνειδητοποιήσει το ακροατήριο την

ανάγκη της διατήρησης της ελληνικής μας γλώσσας. Γι’ αυτό γίνεται στα ελληνικά».

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;

«Πιστεύω πως οι θησαυροί της παράδοσής μας, που έρχονται από το μακρινό

παρελθόν και μας τους δίνουν οι πρόγονοί μας, είναι πάρα πολλοί.

 Όπως θα παρουσιάσουμε την συναυλία της Κυριακής, θέλουμε να κάνουμε κι άλλες τέτοιες εκδηλώσεις με τον ίδιο τίτλο.

Υπάρχουν ανεκτίμητοι θησαυροί, οι οποίοι πρέπει να έλθουν στην επιφάνεια.

 Έτσι η εκδήλωση την Κυριακή 29 τ’Απρίλη δεν είναι παρά η πρώτη από μία σειρά με τον τίτλο ‘Παραδόσεις της πατρίδας μας’ που θα επιχειρήσουμε στο εγγύς μέλλον.

Κλείνοντας την κουβέντα μας, θέλω να ευχαριστήσω τον «ΚΟΣΜΟ» και σένα Παναγιώτη για την φιλοξενία και την τιμή που μου κάνετε».

INFO

Ο Μιχάλης Πλατύρραχος γεννήθηκε στο Σίδνεϊ και

κατάγεται από το χωριό Κουρούτες του Ρεθύμνου.

Είναι ένα χωριό που πήρε το όνομά του από τους

αρχαίους Κουρήτες, οι οποίοι προστάτευαν το νεογέννητο

Δία από την παιδοκτονική μανία του Κρόνου.

Από αυτούς προέρχεται κι ο πυρίχειος

χορός, αλλά κι ο τριζάλης ή κουρουριανός χορός που θα

μας παρουσιάσει την Κυριακή 29 Απριλίου 2012

ο Μιχάλης Πλαττύραχος.

Ο Μιχάλης είναι 35 ετών κι έχει κάνει μέχρι σήμερα οχτώ

μουσικές συναυλίες.

 Οι πέντε από αυτές συμπεριλήφθηκαν στο Ελληνικό Φεστιβάλ Σίδνεϊ.

Το ξεκίνημα έγινε το 1998 με την παρουσίαση της παραδοσιακής κρητικής φορεσιάς.

 Το 2000 έκανε ένα αφιέρωμα στα 20 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Ξυλούρη, το 2001 ένα

αφιέρωμα στα 60 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης και το 2002 στους πρωτομάστορες

της κρητικής μουσικής.

Το 2007 έδωσε μια συναυλία με τίτλο ‘Κρητική μουσική χωρίς σύνορα’, η οποία

παρουσιάσθηκε και στα αγγλικά, μέσα από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις της δημαρχίας του Μάρικβιλ.

Την Κυριακή 29 Απριλίου ,θα μας παρουσιάσει τις ‘Παραδόσεις της πατρίδας μας