Mήν μιλάει κανένας για τον Χριστόφορο Κολόμβο … Οι Μινωϊτες είχαν φτάσει στα πέρατα της υφηλίου.

Η Αμερική ανακαλύφθηκε από Μινωίτες θαλασσοπόρους…

Είχαν αποικίες και διακομιστικούς σταθμούς σχεδόν παντού…

 «Οι Μινωίτες ανακάλυψαν την Αμερική 3.700 χρόνια πριν από τον Κολόμβο», υποστηρίζει Βρετανός συγγραφέας και αντιπλοίαρχος σε υπό έκδοση βιβλίο, που ήδη συναντά αντιρρήσεις.

Ποιος λαός κατάφερε να αξιοποιήσει τα ορυχεία χαλκού πριν από 4.200 χρόνια στα σύνορα μεταξύ Καναδά και Ηνωμένων Πολιτειών;

Και πώς βρέθηκαν ίχνη νικοτίνης στην αρχαία Αίγυπτο;

Λύση σε ένα από τα «μεγαλύτερα μυστήρια» της αρχαιολογίας έρχεται να δώσει το υπό έκδοση βιβλίο του Γκάβιν Μένζις, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι Μινωίτες ήταν οι πρώτοι που κατάφεραν να διασχίσουν τον Ατλαντικό και να πατήσουν το πόδι τους στην Αμερική, 3.700 χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο.

Ο 72χρονος Βρετανός συγγραφέας, πρώην αντιπλοίαρχος υποβρυχίου του βασιλικού ναυτικού, είχε προκαλέσει σάλο πριν από οκτώ χρόνια με το πρώτο του βιβλίο «1421: η χρονιά που η Κίνα ανακάλυψε την Αμερική», που πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα σε 130 χώρες και στο οποίο διατεινόταν πως ένας Κινέζος ευνούχος είχε οδηγήσει έναν στόλο ιστιοφόρων στην Αμερική 71 χρόνια πριν από τον Κολόμβο.

Τώρα σειρά έχουν οι Μινωίτες θαλασσοπόροι. «Μπορούμε να κάνουμε ακριβείς εκτιμήσεις όσον αφορά το μήκος, το πλάτος και το βύθισμα των σκαφών και ως εκ τούτου να υπολογίσουμε την ποντοπόρο ικανότητά τους», εξηγεί στη «Wall Street Journal» ο συγγραφέας. «Τα σκάφη θα μπορούσαν να πλεύσουν με τον αέρα καθώς και με χαμηλότερο πανί σε περίπτωση θύελλας», είναι το πρώτο επιχείρημα του συγγραφέα.

 Και βασίζεται τόσο στις απεικονίσεις πλοίων σε μινωικές τοιχογραφίες όσο και στα ελάχιστα υπολείμματα του ναυαγίου του Uluburun που ανακαλύφθηκε το 1982 στη Μικρά Ασία και χρονολογείται με ακρίβεια στο 1305 π.Χ.- σώθηκε τμήμα από το σκαρί και το φορτίο περιείχε στοιχεία από εννέα διαφορετικούς πολιτισμούς της εποχής).

Επόμενος άσος στο μανίκι του συγγραφέα είναι αποδείξεις που σχετίζονται με το DΝΑ, καθώς υποστηρίζει πως διαθέτει στοιχεία ότι οι Μινωίτες έφεραν ένα σπάνιο γονίδιο που εντοπίζεται σήμερα ανάμεσα στους γηγενείς Αμερικανούς που ζουν γύρω από τη Λίμνη Σουπίριορ, κοντά στα αμερικανοκαναδικά σύνορα, όπου έχουν εντοπιστεί πλούσια κοιτάσματα χαλκού και χιλιάδες χάλκιναεργαλεία.

                           

Μάλιστα επικαλείται επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν πως ο «μοναδικής καθαρότητας χαλκός» της περιοχής της λίμνης ταιριάζει με τα ευρήματα του ναυαγίου του Uluburun.

Τρίτη απόδειξη είναι η μεταφορά ενδημικών φυτών της Αμερικής σε άλλους πολιτισμούς: ίχνη νικοτίνης εντοπίστηκαν στην Αίγυπτο σε αρχαίες μούμιες και κόκκοι καλαμποκιού είναι χαραγμένοι στους ναούς τους (και ο καπνός και το καλαμπόκι ήταν άγνωστα στην περιοχή).

«Οι Αιγύπτιοι όμως με τα σαθρά πλοία τους δεν ήταν ικανοί ναυτικοί», σημειώνει ο Γκάβιν Μένζις. «Μόνο οι Μινωίτες, με τους οποίους διατηρούσαν εμπορικές σχέσεις, μπορούσαν να κάνουν υπερατλαντικά ταξίδια».

Αν όμως οι Μινωίτες είχαν μεταφέρει καπνό από την Αμερική στην Αίγυπτο, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ίχνη και στην Κρήτη;

«Ένα έντομο που συνδέεται άμεσα με τον καπνό βρέθηκε θαμμένο στην ηφαιστειακή στάχτη περί το 1450 π.Χ. στο σπίτι ενός εμπόρου, στο Ακρωτήρι της Θήρας.

Ονομάζεται Lasioderma Serricorne και ενδημεί στην Αμερική.

 Και ας μην ξεχνάμε πως ο καπνός δεν ευδοκιμούσε στην Ευρώπη το 1450 π.Χ.», υποστηρίζει ο συγγραφέας.

Άρχισαν οι αμφισβητήσεις

Πριν ακόμη το βιβλίο οριστικοποιήσει τίτλο και ημερομηνία κυκλοφορίας οι ατζέντηδες τρίβουν τα χέρια τους καθώς «η ιστορία που αναθεωρεί τα μέχρι τώρα δεδομένα πουλάει εξαιρετικά», όπως παραδέχεται ο ατζέντης του συγγραφέα Λουίτζι Μπονόμι.

Οι επιστήμονες είναι ήδη στις επάλξεις της αμφισβήτησης: «Δεν υπάρχουν στοιχεία για την εξερεύνηση ή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων από άλλους πέρα από τους γηγενείς Αμερικανούς», εκτιμά η αναπληρώτρια καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και ειδική στην προϊστορική αρχαιολογία της Λίμνης Σουπίριορ Σούζαν Μάρτιν.

«Θεωρητικά είναι πιθανό οι Μινωίτες να έφτασαν στην Αμερική», λέει ο ειδικός στη μινωική αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ Τζον Μπένετ.

«Τα πλοία τους όμως ήταν πολύ μικρά για να μεταφέρουν ικανές προμήθειες και φορτίο για ένα τόσο μακρινό ταξίδι».

Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Α&Μ του Τέξας που ηγήθηκε των ανασκαφών του Uluburum Κεμάλ Πουλάκ. «Δεν θα ήταν εφικτό ένα τόσο φιλόδοξο ταξίδι.

Παρά το γεγονός ότι τα πλοία ήταν γερά, δεν είχαν κατάστρωμα που να αντέχει στις καταιγίδες και τις θαλασσοταραχές» ενώ προσθέτει πως ο χαλκός από το ναυάγιο του Uluburum προέρχεται από την Κύπρο.

Εκτός βεβαίως από τις αντιρρήσεις υπάρχουν κι εκείνοι που συντάσσονται με τον Βρετανό συγγραφέα.

 Όπως ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον Καρλ Γιόχανσεν που επικροτεί τη νέα θεωρία και δηλώνει πως είναι «πεπεισμένος πως οι Μινωίτες δεν ήταν ούτε οι πρώτοι ούτε οι μόνοι που κατάφεραν να διαπλεύσουν τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό».

                             "Χρειάζονταν ορμητήρια"

«Διατυπώνονται διαρκώς καινοφανείς θεωρίες από ερευνητές που προσπαθούν να παρουσιάσουν απόψεις για να αυξήσουν τις μετοχές και τις πωλήσεις των βιβλίων τους», παρατηρεί από την πλευρά του ο ομότιμος καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γεώργιος Κορρές. «Όσον αφορά τις απόψεις του κ. Μένζις, θα ήθελα να επισημάνω πως οι Αιγύπτιοι είχαν κάνει υπερπόντια ταξίδια προς Νότον.

 Δεύτερον, πώς ήταν δυνατόν να διαπλέουν τόσο μικρά πλοιάρια τη νύχτα τον Ατλαντικό;

 Μπορεί να έκαναν μεγάλα ταξίδια, αλλά η προώθηση γινόταν σταδιακά, καθώς τη νύχτα τα πλοιάρια σταματούσαν σε όρμους, νησάκια και ακρωτήρια με τα οποία είναι διάσπαρτο το Αιγαίο.

 Και τέλος, πώς μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι Αιγύπτιοι να εντόπισαν καπνό και καλαμπόκι στους λαούς που ζούσαν προς Νότον ή στους λαούς της Εγγύς Ανατολής;».

Πηγή: Τα Νέα, Μ. Αδαμοπούλου, 17/2/10

 

Πολλές επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν πως είχαν φτάσει ως τον Καναδά και μετέφεραν χαλκό από εκεί ο οποίος έχει καθαρότητα πάνω από 99% και από εξετάσεις σε αρχαία μινωϊκά ναυάγεια αποδεικνύεται από πολλούς επιστήμονες πως όντως οι Μινωϊτες μετέφεραν χαλκό από τον Καναδά.

Τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών αποδεικνύουν την ταύτιση των δειγμάτων από τα ναυάγια με τα δείγματα από το λεγόμενο Μινωϊκό ορυχείο στην Λίμνη Σουπεριόρ και συγκεκριμένα στο Νησί Ρουαγιάλ στα ορυχεία που ονομάζονται Μινόν και Λαύριο.

Τον χαλκό τον αναμείγνυαν με κασσίτερο τον οποίο έφερναν και από τις Κασσιτερίδες Νήσους δηλαδή την σημερινή Βρεττανία για να φτιάξουν τον μπρούτζο.

Ο μπρούτζος που τόσο λάτρευαν οι αρχαίοι είναι ένα κράμα χαλκού 88%, και κασσίτερου 12% ο οποίος είναι πολύ σκληρότερος από τον χαλκό και ενισχύει την εποχή εκείνη τον πολιτισμό των Αρχαίων Κρητών σε τεχνολογική υπεροχή έναντι των υπολοίπων.

Όμως αυτό που μας κάνει εντύπωση δεν είναι το ότι οι Μινωϊτες έφτασαν στον Καναδά, είχαν επαφές με τους αυτόχθονες ινδιάνους της Αμερικανικής Ηπείρου, έφτασαν στις εσχατιές της Ασίας και της Αφρικής , αλλά το πώς ήταν δυνατόν να έχουν όλες αυτές τις πληροφορίες για το πού θα βρούν τα μέταλα αυτά, κάτι που στη σημερινή εποχή γίνεται μόνο μέσα από την χρήση δορυφόρων και εφαρμογών πολύ αναπτυγμένων τεχνολογιών.

Σήμερα θεωρούμε δεδομένο το ότι μπορούμε να φτάσουμε σε τόσο υψηλά τεχνολογικά επιτεύγματα. Εκείνες τις εποχές όμως πως ήταν αυτό δυνατόν;

Μήπως υπάρχει κάποια κρυμμένη γνώση που δεν μπορεί να εξηγηθεί, ή δεν υπάρχει η θέληση να εξηγηθεί, και ποιά είναι αυτή;

ΤΑ ΆΓΝΩΣΤΑ ΟΡΥΧΕΊΑ ΧΑΛΚΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΙΝΩΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΉ (ΝΗΣΟΣ ΡΟΥΑΓΙΑΛ, ΛΙΜΝΗ ΑΝΩΤΕΡΑ - ΣΟΥΠΕΡΙΟΡ, ΚΑΝΑΔΑΣ)

Μεγάλες Λίμνες ονομάζονται συνολικά οι λίμνες της Βόρειας Αμερικής Σουπήριορ, Χιούρον, Μίσιγκαν, Ήρι και Οντάριο που αποτελούν μέρος των συνόρων μεταξύ Η.Π.Α. και Καναδά.

Η συνολική έκταση των λιμνών είναι 244.108 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο όγκος των υδάτων που περιέχουν είναι 23.000 κυβικά χιλιόμετρα, περίπου το 18% της παγκόσμιας προμήθειας νερού.

Οι Μεγάλες Λίμνες είναι το μεγαλύτερο σύστημα γλυκού νερού στη Γη, και μόνο οι πολικοί παγετώνες έχουν μεγαλύτερες ποσότητες νερού.

Οι λίμνες δημιουργήθηκαν πριν περίπου 5.000 χρόνια, εξαιτίας της δράσης παγετώνων.

Η περιοχή που περιλαμβάνει τις Μεγάλες Λίμνες αποτελείται από πετρώματα του αρχαιοζωικού και του παλαιοζωικού αιώνα της λεγόμενης Καναδικής Ασπίδας.

Τα πετρώματα αυτά διαμορφώθηκαν από την διάβρωση καιπροπάντων από την επενέργεια των παγετώνων της τεταρτογενούς περιόδου του καινοζωικού αιώνα, οι μορένες του οποίου αποτέλεσαν εμπόδιο σε ένα ευρύ υδάτινο ρεύμα που κατευθύνεται προς τον ποταμό Μισισιπή.

Οι αμερικανικές πολιτείες που βρέχονται από αυτές τις λίμνες είναι: το Μίσιγκαν, το Ουισκόνσιν, η Μινεσότα, η Ιντιάνα, το Οχάιο, η Πενσυλβάνια και η Νέα Υόρκη.

Οι περισσότερες πολιτείες που βρέχονται από τις λίμνες αυτές είναι προπύργια του Δημοκρατικού Κόμματος στις τελευταίες 6 εκλογικές αναμετρήσεις.

 Έχουν ισχυρή βιομηχανία και επλήγησαν από την Οικονομική Κρίση του 2008.

Στον Καναδά, όλες οι λίμνες βρέχουν μόνο το Οντάριο.

Η λίμνη Σουπίριορ ή Σουπήριορ (Lake Superior, Lac Supérieur, Ανωτέρα Λίμνη) είναι η μεγαλύτερη από τις Μεγάλες Λίμνες σύμφωνα με τον παραδοσιακό διαχωρισμό, δηλαδή η λίμνη Μίσιγκαν και η λίμνη Χιούρον θεωρούνται δύο διαφορετικά συστήματα.

Επίσης, είναι η μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού σε έκταση και η τρίτη μεγαλύτερη σε όγκο.

Βρίσκεται στη βόρεια Αμερική και σχηματίζει μέρος των συνόρων Καναδά και Ηνωμένων Πολιτειών.

Η λίμνη είναι τόσο μεγάλη ώστε να δημιουργεί τοπικά ωκεάνιο κλίμα.

Το μινωικό ναυπηγείο που ανακαλύφθηκε στην ακτή των Αγίων Θεοδώρων κοντά στο μινωικό μέγαρο του Νίρου Χάνι (Κοκκίνη Χάνι), όσα αναφέρει ο Πλούταρχος στο έργο του ο «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης» και άλλα ευρήματα όπως επιγραφές που βρέθηκαν στον Καναδά αλλά και τη Νορβηγία αποδεικνύουν, σύμφωνα με τους ερευνητές, Δρ. Μηνάς Τσικριτσής, και γεωλόγος Στέλιος Μανωλιούδης, ότι οι Μινωίτες ήταν ταξιδευτές του κόσμου και ανακάλυψαν μεταξύ άλλων και αποικίες στην Αμερική 3.500 χρόνια πριν τον Κολόμβο.

 Για την ανάπτυξη της μινωικής ναυτιλίας, μέχρι τώρα οι ερευνητές στηρίζονταν σε αναπαραστάσεις με εικόνες πλοίων που δείχνουν ποντοπόρα πλοία με 50 κουπιά τα οποία αντιστοιχούν θεωρητικά σε σκάφη μήκους 40 έως 50 μέτρα και πλάτους 10 μέτρων.

Η ανακάλυψη του μινωικού ναυπηγείου όμως έρχεται να αποκαταστήσει μια ιστορική αλήθεια και να αποδείξει ότι οι Μινωίτες δεν τα ζωγράφιζαν μόνο, αλλά έκαναν και υπερατλαντικά ταξίδια για τον καθαρό χαλκό και το σίδηρο.

Με βάση την περιγραφή του κειμένου του Πλούταρχου μπόρεσαν να αποδείξουν μέσω Η/Υ την αλήθεια των αναφερομένων στοιχείων του περιγραφόμενου ταξιδιού.

Φαίνεται ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, με την εκστρατεία του Ηρακλή που πήγε και αναθέρμανε το ελληνικό στοιχείο, που είχε χαθεί με τις επιμιξίες με τους ντόπιους.

 Τα ταξίδια στον Καναδά είχαν σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού.

Όπως είπε ο κ. Τσικριτζής στο MadeinCreta "στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά έχουν γίνει μεγάλες εξορύξεις χαλκού σε μία περίοδο, μεταξύ 2400 και 1200 πΧ, παρότι η περιοχή βρίσκονταν στη Λίθινη Εποχή.

 Εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού αυτή την περίοδο αλλά κανείς δεν έχει βρει που πήγε αυτή η ποσότητα"!

Οι Μινωίτες ανακάλυψαν την Αμερική 3.700 χρόνια πριν από τον Κολόμβο», υποστηρίζει Βρετανός συγγραφέας και αντιπλοίαρχος σε υπό έκδοση βιβλίο, που ήδη συναντά αντιρρήσεις.

 Ποιος λαός κατάφερε να αξιοποιήσει τα ορυχεία χαλκού πριν από 4.200 χρόνια στα σύνορα μεταξύ Καναδά και Ηνωμένων Πολιτειών; Και πώς βρέθηκαν ίχνη νικοτίνης στην αρχαία Αίγυπτο; Λύση σε ένα από τα «μεγαλύτερα μυστήρια» της αρχαιολογίας έρχεται να δώσει το υπό έκδοση βιβλίο του Γκάβιν Μένζις, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι Μινωίτες ήταν οι πρώτοι που κατάφεραν να διασχίσουν τον Ατλαντικό και να πατήσουν το πόδι τους στην Αμερική, 3.700 χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο.

 «Μπορούμε να κάνουμε ακριβείς εκτιμήσεις όσον αφορά το μήκος, το πλάτος και το βύθισμα των σκαφών και ως εκ τούτου να υπολογίσουμε την ποντοπόρο ικανότητά τους», εξηγεί στη «Wall Street Journal» ο συγγραφέας. «Τα σκάφη θα μπορούσαν να πλεύσουν με τον αέρα καθώς και με χαμηλότερο πανί σε περίπτωση θύελλας», είναι το πρώτο επιχείρημα του συγγραφέα.

 Και βασίζεται τόσο στις απεικονίσεις πλοίων σε μινωικές τοιχογραφίες όσο και στα ελάχιστα υπολείμματα του ναυαγίου του Uluburun που ανακαλύφθηκε το 1982 στη Μικρά Ασία και χρονολογείται με ακρίβεια στο 1305 π.Χ.- σώθηκε τμήμα από το σκαρί και το φορτίο περιείχε στοιχεία από εννέα διαφορετικούς πολιτισμούς της εποχής).

Επόμενος άσος στο μανίκι του συγγραφέα είναι αποδείξεις που σχετίζονται με το DΝΑ, καθώς υποστηρίζει πως διαθέτει στοιχεία ότι οι Μινωίτες έφεραν ένα σπάνιο γονίδιο που εντοπίζεται σήμερα ανάμεσα στους γηγενείς Αμερικανούς που ζουν γύρω από τη Λίμνη Σουπίριορ, κοντά στα αμερικανοκαναδικά σύνορα, όπου έχουν εντοπιστεί πλούσια κοιτάσματα χαλκού και χιλιάδες χάλκινα εργαλεία.

Μάλιστα επικαλείται επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν πως ο «μοναδικής καθαρότητας χαλκός» της περιοχής της λίμνης ταιριάζει με τα ευρήματα του ναυαγίου του Uluburun.

Τρίτη απόδειξη είναι η μεταφορά ενδημικών φυτών της Αμερικής σε άλλους πολιτισμούς: ίχνη νικοτίνης εντοπίστηκαν στην Αίγυπτο σε αρχαίες μούμιες και κόκκοι καλαμποκιού είναι χαραγμένοι στους ναούς τους (και ο καπνός και το καλαμπόκι ήταν άγνωστα στην περιοχή). «Οι Αιγύπτιοι όμως με τα σαθρά πλοία τους δεν ήταν ικανοί ναυτικοί», σημειώνει ο Γκάβιν Μένζις. «Μόνο οι Μινωίτες, με τους οποίους διατηρούσαν εμπορικές σχέσεις, μπορούσαν να κάνουν υπερατλαντικά ταξίδια».

 Αν όμως οι Μινωίτες είχαν μεταφέρει καπνό από την Αμερική στην Αίγυπτο, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ίχνη και στην Κρήτη; «Ένα έντομο που συνδέεται άμεσα με τον καπνό βρέθηκε θαμμένο στην ηφαιστειακή στάχτη περί το 1450 π.Χ. στο σπίτι ενός εμπόρου, στο Ακρωτήρι της Θήρας. Ονομάζεται Lasioderma Serricorne και ενδημεί στην Αμερική.

Και ας μην ξεχνάμε πως ο καπνός δεν ευδοκιμούσε στην Ευρώπη το 1450 π.Χ.», υποστηρίζει ο συγγραφέας.

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ : ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΣΚΛΗΡΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ

Σύντομο Βιογραφικό: Ο Αδριανός Μπεζούγλωφ σπούδασε Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία (Αpplied Linguistics) στο πανεπιστήμιο του Cambridge. Είναι κάτοχος του DOTE από την Royal Society of Arts & Μasters on Education.

Εργάζεται ως καθηγητής, ασχολείται με το θέατρο ως ηθοποιός, με το ραδιόφωνο ως ραδιοφωνικός παραγωγός καθώς και με τηλεοπτικές παραγωγές και ντοκυμαντέρ έρευνας με τον τίτλο Ναυσίνοος κ.α..

 Ασχολείται πολλά συναπτά έτη με την έρευνα και αρθρογραφεί στον περιοδικό τύπο και στο διαδίκτυο για γλώσσες, αρχαιολογία, αρχαιοκαπηλία, αρχαία μυστήρια, αλχημεία, συμβολισμούς κλπ. Βιβλία: α) "Λύκτος –

 Το μυστικό του Λιονταριού" (φανταστική λογοτεχνία) & β) "Τα Μυστήρια της Γαίας" (έρευνα).

Πηγή : https://nausinous.com/%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BF%CF%83-%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%85%CE%B5%CF%83-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4/?fbclid=IwY2xjawE3qyFleHRuA2FlbQIxMAABHXmGTPuxNHnZVEdL_ogguzyf15oSPTswDKEYgSwyVa4y_o597V3cLyM07w_aem_SkupXyzg584HVGYJKYy_lg

https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%82_%CE%9B%CE%AF%CE%BC%CE%BD%CE%B5%CF%82?fbclid=IwY2xjawE3rw5leHRuA2FlbQIxMAABHRP_3F0vcwomkyQ3RXlFfaip51J7B47qEzC3oCUEdqrfXCCfoKHwLPOC8w_aem_v0hxv38Ad5GdELIWJdL5ow