ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ -Πατριαρχείο Αλεξανδρείας &Πάσης Αφρικής -Χειροτονήθηκε η πρώτη γυναίκα διακόνισσα της ορθόδοξης εκκλησίας στην Ζιμπάμπουε.

 

Τις τελευταίες ημέρες ηγέρθη λόγος εξ αφορμής της ενεργείας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ.Σεραφείμ, ο οποίος προέβη κατά την παρελθούσα Μ.Πέμπτη, 2α Μαΐου 2024, σε χειροτονία διακονίσσης για τις ιεραποστολικές ανάγκες της κατ’αυτόν Ιεράς Μητροπόλεως.

 Το γεγονός προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, έδωσε δε αφορμή  για την διατύπωση ελευθέρως διαφόρων απόψεων και προσεγγίσεων.

Προς αποφυγήν συγχύσεων λοιπόν διευκρινίζονται τα κάτωθι:- Η ιεραποστολή στην Αφρική έχει ανάγκη τις διακόνισσες, κυρίως για το ποιμαντικό έργο και για τις βαπτίσεις των ενηλίκων γυναικών, καθώς και σε ιδιαίτερες περιπτώσεις, ως της χηρείας, σε αυστηρότερα ανδροκρατούμενα περιβάλλοντα, όπου επί μακρόν η χήρα γυναίκα απεκόπτεται του κοινωνικού και εκκλησιαστικού βίου.

Η Εκκλησία γνωρίζει άριστα την θέση, την τάξη και τους όρους-προϋποθέσεις καταστάσεως μίας διακονίσσης, όπως αυτοί περιγράφονται στα Ευχολόγια, τους Κανόνες των Αποστολικών Διαταγών και της εν Τρούλω Συνόδου.

 Επισημαίνεται ιδιατέρως ότι οι διακόνισσες δεν κατεστάθησαν ποτέ στην ιστορία της Εκκλησίας ως  γυναίκες- λειτουργοί των Ιερών Μυστηρίων, αλλά ως αφιερωμένες γυναίκες-βοηθοί του εν γένει ποιμαντικού, λειτουργικού και αγιαστικού έργου της Εκκλησίας, απευθυνομένων μόνον σε γυναίκες, όπου οι τοπικές συνθήκες και τα ήθη τις απέκλειαν από την εκκλησιαστική ζωή.

 Η πρώτη Εκκλησία ευρέθη μπροστά στο ποιμαντικό αυτό πρόβλημα και βρήκε την λύση, διά των διακονισσών.

Όταν βεβαίως οι κοινωνίες προχώρησαν πνευματικώς, ωρίμασαν, ανεγνώρισαν τα δικαιώματα των γυναικών, ο θεσμός των διακονισσών περιήλθε σε αχρησία.

Αλλά τεκμηριωμένως ο θεσμός  υπήρξε και σίγουρα παραμένει στο " πνευματικό οπλοστάσιο"  της Εκκλησίας προς αντιμετώπιση παρομοίων καταστάσεων και σήμερα, υπό ειδικές τοπικές συνθήκες.

Ενώπιον της αδιακόπου εξαπλώσεως του Ευαγγελικού λόγου στην Αφρική και της διαρκούς προσελεύσεως γηγεγών αδελφών στην Ορθοδοξία ηγέρθησαν ποιμαντικά ζητήματα, αφορώντα τις Αφρικανές γυναίκες, ακριβώς όμοια με αυτά που αντιμετώπισε η Εκκλησία των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Η Ιερά Σύνοδος του Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής έλαβε κατ’ αρχήν την απόφαση της αναβιώσεως και ενεργοποιήσεως του θεσμού των Διακονισσών εντός της ποιμαντικής δικαιοδοσίας του.

Όμως, παραπέμφθη η Απόφαση αυτή σε περαιτέρω μελέτη προς τελική διαμόρφωση των επιμέρους λεπτομερειών, όπως είναι η αμφίεση, ο τρόπος διακονίας και η λειτουργική θέση των διακονισσών στην ζωή της Εκκλησίας σήμερα.

  Ωστόσο, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε κ.Σεραφείμ, επί σειρά πολλών ετών ιεραπόστολος στην Αφρική,  προσχώρησε στην υλοποίηση της αρχικής αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου, η οποία όμως δεν έχει καταστή ενεργή έως σήμερα, αφού δεν έχει ολοκληρωθή η επί του θέματος μελέτη προς λήψη της τελικής Συνοδικής Αποφάσεως.

Ας έχουμε εμπιστοσύνη στην Εκκλησίας μας και δη στο Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, το οποίο θυσιαστικώς, αθορύβως και ανιδιοτελώς κηρύσσει Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον στα πέρατα της Αφρικανικής γης, βασισμένο στην παράδοση και στην πράξη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.

Μακάρι να επιδεικνύετο η ίδια ευαισθησία, η οποία τώρα εμφανίζεται στην περίπτωση της προθέσεως ορθής αναβιώσεως μιας αρχαίας ποιμαντικής πράξεως της Αγιωτάτης Εκκλησίας μας και στα θέματα στελεχώσεως του ιερού κλήρου του Πατριαρχικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου, της συστηματικής και εμπράκτου συναρωγής του Αποστολικού έργου στην Αφρική ή στο μείζον θέμα της αντικανονικής εισπηδήσεως ετέρας Αυτοκεφάλου Εκκλησίας στα όρια δικαιοδοσίας του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και στην βλάσφημη προσπάθεια της διασπάσεως του γηγενούς ποιμνίου Του, το οποίο εγνώρισε τον Χριστό μέσα από την έμπονη θυσιαστική διακονία και τον θάνατο ακόμη  ταπεινών Ελλήνων ιεραποστόλων, προς δόξαν Θεού και φωτισμό των ευρισκομένων « εν σκότει και σκιά θανάτου»  Αφρικανών αδελφών μας.

Εκ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Αλεξάνδρεια, 11 Μαΐου 2024

Χειροτονήθηκε η πρώτη γυναίκα διακόνισσα της ορθόδοξης εκκλησίας στην Ζιμπάμπουε.

Η ορθόδοξη εκκλησία αλλάζει σελίδα - Η διακόνισσα Αγγελική, η πρώτη γυναίκα που μπήκε στο ιερό, σπουδάζει Γεωγραφία και Περιβαλλοντικές Σπουδές και έχει στόχο μέσα από το έργο της να προστατεύσει τον πλανήτη

Η πρώτη γυναίκα διακόνισσα στην ορθόδοξη εκκλησία χειροτονήθηκε τη Μεγάλη Πέμπτη, στη Ζιμπάμπουε.

Η Angelic Molen από το Χαράρε της Ζιμπάμπουε χειροτονήθηκε διακόνισσα στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής από τον μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ.

Η τελετή πραγματοποιήθηκε στην Ενορία Ιεραποστολής Αγίου Νεκταρίου στο Γουότερ Φολ. Πρόκειται για ιστορικό γεγονός, καθώς πρόκειται για την πρώτη γυναίκα διακόνισσα στην ορθόδοξη εκκλησία τη σύγχρονη εποχή, γεγονός που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της Αλεξανδρινής Συνόδου και του Πατριάρχη Αφρικής Θεοδώρου.

Η χειροτονία της διακόνισσας Αγγελικής, όπως είναι το ορθόδοξο όνομα της γυναίκας, ολοκληρώθηκε με τη βυζαντινή ιεροτελεστία και ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών σε όλο τον κόσμο για την ανανέωση του αρχαίου τάγματος των διακονισσών στην ορθόδοξη εκκλησία και συγκεκριμένα για τις τοπικές ανάγκες των ενοριών της Αφρικής.

Χειροτονήθηκε η πρώτη γυναίκα διακόνισσα της ορθόδοξης εκκλησίας στην Ζιμπάμπουε

 Η διακόνισσα Αγγελική είναι μέλος της ορθόδοξης κοινότητας της Ενορίας Ιεραποστολής Αγίου Νεκταρίου.

Επί χρόνια, έχει εργαστεί για την ορθόδοξη νεολαία της Ζιμπάμπουε, οικοδομώντας ένα θεμέλιο ποιμαντικής φροντίδας στην κοινότητά της, όπως αναφέρει η τοπική εκκλησία.

 Η ίδια έχει οργανώσει εκκλησιαστικό σχολείο, ομάδες για μητέρες και συναντήσεις νέων. Αυτή την περίοδο σπουδάζει στο πανεπιστήμιο Γεωγραφία και Περιβαλλοντικές Σπουδές.

Η ίδια δήλωσε σχετικά: «Η Γη είναι ένα ιερό δώρο από τον Θεό.

Πρέπει να το προστατεύσουμε και να ζούμε σε αρμονία με τα φυτά, τα ζώα και κάθε ζωντανό ον».

Η διακόνισσα Αγγελική έχει λάβει ειδική εκπαίδευση στην οικολογία και στο μέλλον θα επιβλέπει οικολογικές πρωτοβουλίες για το δίκτυο των ενοριών στη Ζιμπάμπουε.

Όταν ρωτήθηκε πώς ένιωθε για τη χειροτονία της, η διακόνισσα Αγγελική είπε: «Στην αρχή ήμουν νευρική που πήγαινα στο ιερό, αλλά όταν ο μητροπολίτης Σεραφείμ με ευλόγησε να μπω στο ιερό ως μέρος της προετοιμασίας μου, αυτά τα συναισθήματα εξαφανίστηκαν και ένιωσα άνετα. Είμαι έτοιμη».

Θετική ήταν η αντίδραση και από την κοινότητά της, καθώς, όπως υποστηρίζει η ίδια, η ενορία της, ο Άγιος Νεκτάριος, την στηρίζει πραγματικά.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων χιλίων ετών Χριστιανισμού, οι γυναίκες διακόνισσες ήταν σύνηθες φαινόμενο, με τα καθήκοντά τους να βασίζονται στις ιδιαίτερες ανάγκες των κοινοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας στις γυναικείες βαφτίσεις, της μεταφοράς της Θείας Ευχαριστίας στους κατοίκους και στη φροντίδα των ασθενών, στην εκπαίδευση, στη διοικητική εργασία και σε άλλες διακονίες κυρίως επικεντρωμένες στις γυναίκες. Από το 1855 έχουν γίνει πολυάριθμες εκκλήσεις για αναβίωση του θεσμού, με στόχο την ανοικοδόμηση της Εκκλησίας.

Η χειροτονία της διακόνισσας Αγγελικής στη Ζιμπάμπουε ήταν η εκπλήρωση της ομόφωνης απόφασης της Ιεράς Πατριαρχικής Συνόδου του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας το 2016 να ακολουθήσει την Αποστολική Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας για ανανέωση του αρχαίου θεσμού της διακονίας των γυναικών για ποιμαντικούς λόγους.

 Η απόφαση της Συνόδου βασίστηκε εν μέρει στη Διαβούλευση της Ρόδου καθώς και στη διαβεβαίωση της Συνόδου του 2016 για την ικανότητα της τοπικής Εκκλησίας να διακονεί τις τοπικές ποιμαντικές ανάγκες.

 Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας στην Αφρική ένιωσε την ανάγκη να αναβιώσει αυτό τη γυναικεία διακονία για να εξυπηρετήσει τις καθημερινές ποιμαντικές ανάγκες των Ορθοδόξων Χριστιανών στην Αφρική.

 Έτσι, η χειροτονία της διακόνισσας Αγγελικής σηματοδοτεί ένα σημαντικό γεγονός στον σύγχρονο κόσμο.

Όταν ρωτήθηκε για τον ρόλο της διακόνισσας Αγγελικής και των μελλοντικών διακόνων στην Αφρική, ο μητροπολίτης Σεραφείμ είπε ότι θα έχει λειτουργικές και ποιμαντικές αρμοδιότητες.

Είπε: «Θα κάνει αυτό που κάνει ο διάκονος στη Λειτουργία και σε όλα τα μυστήρια στις Ορθόδοξες ακολουθίες μας». Τα συγκεκριμένα καθήκοντά της θα αντιμετωπίσουν τις ιδιαίτερες ανάγκες των ενοριών στη Ζιμπάμπουε.

Ο μητροπολίτης Σεραφείμ έγραψε: «Ένα από τα σημαντικότερα πεδία εργασίας της διακόνου ήταν η άσκηση των έργων αγάπης.

Ήταν οι άγγελοι του ελέους και οι επισκέπτριες αδερφές των ασθενών, των πενθούντων και των φτωχών γυναικών, που τους μετέδιδαν τα δώρα της χριστιανικής αγάπης.

 Οι διακόνισσες επισκέφθηκαν τους φυλακισμένους χριστιανούς, προσφέροντάς τους ό,τι μπορούσαν».

Σημείωσε επίσης, ότι το έργο των διακονισσών σήμερα δεν θα ήταν πανομοιότυπο με αυτό που ασκούνταν στους βυζαντινούς χρόνους.

 Λέει ωστόσο, ότι «πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι γυναίκες μπορούν να προσφέρουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία ένα σπουδαίο ιεραποστολικό έργο» και ανέδειξε το ιεραποστολικό, κατηχητικό και διδακτικό τους έργο.

Το 2017, έγιναν τα πρώτα βήματα για την ανανέωση του τάγματος των διακονισσών στην Αφρική, όταν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β', χειροτόνησε μοναχές πέντε γυναίκες στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

 Υπάρχει διάκριση στις τάξεις των κληρικών στην ορθόδοξη εκκλησία μεταξύ «μικρών τάξεων» που είναι καθαγιασμένες θέσεις και «μεγάλων τάξεων» που είναι χειροτονημένες θέσεις, άμεσα συνδεδεμένες με τη μυστηριακή ζωή της εκκλησίας.

Η Μεγάλη Πέμπτη, η ημέρα που επέλεξε ο μητροπολίτης Σεραφείμ για το ιστορικό αυτό γεγονός, είναι διότι η Θεία Λειτουργία που τελέστηκε την ημέρα αυτή εορτάζει τον θεσμό της Θείας Ευχαριστίας.

Φωτογραφίες Θέμα πηγή : orthodoxdeaconess.org